The Friday Cluster — 29 April, 2023
Το εβδομαδιαίο newsletter με προτάσεις, ιδέες, και ενδιαφέροντα θέματα σχετικά με τη γλώσσα του σώματος & τη σκιαγράφηση συμπεριφοράς #thefridaycluster
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!
Ακόμα ένα Friday Cluster (η “συστάδα” της Παρασκευής…σερβιρισμένη Σάββατο αυτή την φορά) στα email σας με προτάσεις από τον χώρο του body language, και όχι μόνο.
Μοιραστείτε τη δημοσίευση αυτή με φίλους και γνωστούς σας!
Αντίδραση που μου έκανε εντύπωση
Το βράδυ της Τετάρτης 26 Απριλίου, ο Τζίμι Μπάτλερ (Jimmy Butler) και οι Μαϊάμι Χιτ επικράτησαν στη σειρά του πρώτου γύρου των πλέι οφ του ΝΒΑ, απέναντι στους Μιλγουόκι Μπακς. σε πέντε αγώνες. Ήταν μόλις η πέμπτη φορά στην ιστορία του ΝΒΑ που μια ομάδα (Χιτ) που κατετάγη 8η στην κανονική περίοδο (ρεκόρ 44-38) κατάφερε να αποκλείσει μια ομάδα (Μπακς) που κατετάγη πρώτη (ρεκόρ 58-24).
Οι Μπακς ξεκάθαρο φαβορί για την εκπροσώπηση της Ανατολικής Περιφέρειας στους τελικούς του ΝΒΑ, αποκλείστηκαν από τον πρώτο γύρο των πλέι οφ. Κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην θεωρηθεί αποτυχία, κάτι που ο δημοσιογράφος Eric Nehm, ανταποκριτής από το online περιοδικό Αtlantic, επισήμανε στην ερώτησή του προς τον Γιάννη Αντετοκούμπο (ΓΑ):
“Do you view this season as a failure?” ρώτησε ο δημοσιογράφος με τον ΓΑ να δίνει την απάντηση της χρονιάς, και μαζί με αυτή πολύ αξιόλογο υλικό από πλευράς body language και λεκτικής επικοινωνίας.
Αξίζει να τονιστεί εδώ ότι οι πρώτες ώρες από έναν αποκλεισμό, και πόσο μάλλον στον πρώτο γύρο των πλέι οφ, αποτελούν στιγμές ασφυκτικής πίεσης για τους αθλητές.
Ακριβώς μετά την ερώτηση του δημοσιογράφου βλέπουμε τεράστιο heavy chest breathing (μεγάλη ανάσα από το στήθος), head downcast (απότομο σκύψιμο του κεφαλιού προς τα κάτω) που υποδηλώνει έντονη ντροπή/ ενοχή για τον αποκλεισμό της ομάδας του, όπως επίσης και εσωτερικό διάλογο (eyes down left - για να προετοιμάσει την απάντηση χωρίς να εκραγεί).
Το τελευταίο σημείο αναφοράς είναι το hand barrier/ adaptor με τις παλάμες του να λειτουργούν ώς ανάχωμα προς την απειλή που ακούει στο όνομα του δημοσιογράφου απέναντί του…
O Γιάννης στην αρχή της συνέντευξης έχει τεράστιο στρες μαζί με πολλά “αποθέματα” ντροπής για τον αποκλεισμό της ομάδας του… μείγμα που υπό άλλες συνθήκες και για άλλους αθλητές θα ήταν ικανό να προκαλέσει εκρηκτικές αντιδράσεις.
Αντίθετα, ο Γιάννης δίνει μαθήματα αυτοσυγκράτησης και συγκροτημένης αντίδρασης, εν μέσω μιας πολύ συναισθηματικά φορτισμένης κατάστασης, όπως θα δούμε παρακάτω. Ένας πραγματικός All-Star παίκτης (και άνθρωπος), μέσα και έξω από τις τέσσερεις γραμμές του γηπέδου μπάσκετ.
Η ταχύτητα και η χροιά της φωνής του παραμένουν σταθερές κατά την διάρκεια της απάντησης του, ενώ στην αρχή χρησιμοποιεί την τεχνική του mirroring (“you asked me the same question last year, Eric”) ενώ απευθύνεται στον δημοσιογράφο με το όνομα του (Eric), κάτι που μεγιστοποιεί την σύνδεση του με αυτόν, αλλά και με τους τηλεθεατές. Συστατικό κύριο για μορφές ηγεσίας και κύρους.
Στη συνέχεια, ο Γιάννης χρησιμοποιεί πληθώρα μεταφορών, αναφερόμενος τόσο στο γεγονός ότι ο δημοσιογράφος αν και δεν παίρνει προαγωγή κάθε χρόνο στην δουλειά του, το έργο του δεν θεωρείται αποτυχία, όπως και ότι ο μεγάλος Michael Jordan έπαιξε 15 σεζόν και κέρδισε 6 πρωταθλήματα, χαρίζοντας αξέχαστες αναμνήσεις στο ενδιάμεσο. Σε καμία περίπτωση οι 9 υπόλοιπες σεζόν του MJ δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως “αποτυχίες”.
Λίγο παρακάτω στην απάντηση του ο Γιάννης, με palms up (οι παλάμες ανοιχτές να βλέπουν προς τα πάνω - δείγμα ειλικρίνειας) λέει την ατάκα που χαρακτήρισε την συνέντευξη εκείνη…
“There is no failure in sports…there are good days…bad days…somedays you are able to be successful…somedays you`re not…somedays it’s your turn…somedays its, not your turn…and that’s what sports is about”
MVP.
Μία σύντομη ιστορία που με ενέπνευσε
Πρόκειται για την ιστορία ενός αγρότη που καλλιεργούσε καλαμπόκι εξαιρετικής ποιότητας. Κάθε χρόνο συμμετείχε με την παραγωγή του σε τοπικούς διαγωνισμούς, όπου και κέρδιζε συνέχεια.
Στα πλαίσια ενός διαγωνισμού, ενας δημοσιογράφος του πήρε συνέντευξη και έμαθε κάτι πολύ ενδιαφέρον για τον τρόπο καλλιέργειας που ακολουθούσε ο συγκεκριμένος αγρότης. Ο ρεπόρτερ ανακάλυψε ότι ο αγρότης μοιραζόταν τους σπόρους από το καλαμπόκι που καλλιεργούσε, με τους παραγωγούς από τις γειτονικές καλλιέργειες!
"Γιατί μοιράζεσαι τους καλύτερους σπόρους καλαμποκιού, με τους γείτονές σου, όταν κάθε χρόνο παράγουν καλαμπόκι που ανταγωνίζεται το δικό σου;" ρώτησε ο δημοσιογράφος.
"Ο άνεμος μαζεύει γύρη από το καλαμπόκι που ωριμάζει και τη στροβιλίζει από χωράφι σε χωράφι. Αν οι γείτονές μου καλλιεργούν καλαμπόκι κατώτερης ποιότητας, η διασταυρούμενη γονιμοποίηση θα υποβαθμίζει σταθερά την ποιότητα του καλαμποκιού μου. Αν θέλω να καλλιεργήσω καλό καλαμπόκι, πρέπει να βοηθήσω τους γείτονές μου να καλλιεργήσουν καλό καλαμπόκι και εκείνοι" απάντησε ο αγρότης, αφήνοντας άναυδο τον ρεπόρτερ.
Με μεγάλη επίγνωση του πόσο “συνδεδεμένα” (interconnected) είναι τα περισσότερα πράγματα στην ζωή μας, o αγρότης της ιστορίας μας κατάλαβε πως το καλαμπόκι του δεν μπορεί να είναι εξαιρετικής ποιότητας αν το καλαμπόκι των γειτονικών φυτειών δεν είναι εξίσου καλής ποιότητας.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη ζωή μας. Για να ζούμε καλά, χρειάζεται και οι γύρω μας (όπως ο καθένας μας ορίζει την λέξη αυτή) να ζουν καλά. Χρειάζεται να προσφέρουμε στους γύρω μας συναισθηματικά ή/ και υλικά, γιατί η ευημερία του καθενός συνδέεται με την ευημερία όλων.
Βιβλίο που ξαναδιαβάζω
Tales for Coaching: Using Stories and Metaphors with Individuals and Small Groups
Στο εξαιρετικό εγχειρίδιο της, η Margaret Parkin αναφέρεται σε πολλές διαφορετικές μεταφορές/ σενάρια (Goal Setting, Problem Solving, Creativity, Empowerment, Self-esteem boosting) που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε καταστάσεις coaching.
Μία από τις αγαπημένες μου μεταφορές από το βιβλίο αυτό, λέγεται o “κανόνας του βελανιδιού”, εμπνευσμένη από το ομώνυμο - και επίσης εξαιρετικό - βιβλίο του Jim Cathcart. Το “ζουμί” της ιστορίας αυτής είναι ότι όλοι έχουμε ένα “σπόρο” μέσα μας, ο οποίος συνδέεται με ορισμένα χαρακτηριστικά και δυνατότητες, όπως ένας σπόρος βελανιδιάς.
Σε πολλές περιπτώσεις, ο “σπόρος” αυτός (εμείς) “αναγκάζεται”, εξαιτίας διαφόρων παραγόντων, ανάμεσα σε αυτούς και οι προσδοκίες των κοντινών μας ανθρώπων, να μεγαλώσει προσδοκώντας να γίνει ένας “πλάτανος” αντί για μία “βελανιδιά”…
Έχετε ποτέ αναγκαστεί να πετύχετε έναν στόχο, που ήταν προσδοκία άλλων ανθρώπων;
Γράψτε μου στα σχόλια τις εμπειρίες σας.
Twitter thread που ξαναδιαβάζω
Απρίλιος του 2022 και ανάλυση της συνέντευξης του #Μανος_Δασκαλακη στο #fosstotounel και την Αγγελική Νικολούλη, μετά την απαγγελία κατηγοριών για την δολοφονία των 3 παιδιών στην #Ρουλα_Πισπιριγκου
https://twitter.com/pokaaaahh/status/1512635457124900864?s=20
Εξαιρετικό πιάτο που δοκίμασα πρόσφατα
Στα πλαίσια ενός επαγγελματικού ταξιδιού στην Μάλτα, επισκέφτηκα το michelin εστιατόριο ION Harbour στην Βαλέτα.
Ένα από τα εξαιρετικά πιάτα που δοκίμασα, ήταν η ωμή τσιπούρα, μαριναρισμένη σε λάδι εμποτισμένο με κάρβουνο και στρείδια, και σερβιρισμένη με πράσινα μεγάλα φασόλια και νεροκάρδαμο.
Μαεστρία!
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους σας!
Much love,
P.
P.S. Εάν βρήκες την παραπάνω έκδοση του #thefridaycluster ενδιαφέρουσα και έχεις την περιέργεια να μάθεις περισσότερα για το body language reading και το behavior profiling συμπλήρωσε αυτή τη φόρμα επικοινωνίας και θα έρθω σε επαφή μαζί σου μέσα σε 24 ώρες.
Αν πέρα από το twitter, έχεις παρουσία και στα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα, ακολούθησε με και στο Facebook ή στο Instagram.
Τέλος μπορείς εδώ να δεις το ανθολόγιο των νημάτων στο twitter!
Εξαιρετικό το άρθρο για τον Γιάννη Αντετοκούμπο! Προς στιγμην ειχα σκεφτεί να στο κοινοποιήσω, όμως με την ευρεία προβολή που έλαβε, αυτό θα ήταν περιττό... Οπότε πολλά ευχαριστώ, όχι μόνο για την εμπεριστατωμένη όπως πάντα ανάλυση, αλλά και για την ανάδειξη των χαρακτηριστικών αυτού του χαρισματικού αθλητή και ανθρώπου. Υπέροχος!