The Friday Cluster - 7 July, 2023
Ανάλυση συνέντευξης Κώστα Σλούκα πριν την... έξοδο από τον Ολυμπιακό, συνέχεια παρουσίασης της ανακριτικής μεθόδου Reid (part 3), και προτάσεις βιβλίου και (τι άλλο) εστιατορίου στα email σας!
Ανακριτική μέθοδος που χρησιμοποιώ (part 3)
Ο λόγος για την ισχυρότατη μέθοδο Reid και τη χρήση της, όχι μόνο σε περιβάλλοντα ανακριτικής διαδικασίας, αλλά και σε πληθώρα εφαρμογών, από καταστάσεις πωλήσεων, μέχρι και παρουσιάσεις.
Επιλέγοντας τους ακόλουθους συνδέσμους, μπορείτε να διαβάσετε τα βήματα 1, 2 και 3 της μεθόδου, στα προηγούμενα Friday Clusters.
Στο τέταρτο βήμα ο ανακριτής (αλλά και ένας πωλητής) θα πρέπει να ξεπεράσει και να αντιμετωπίσει τις αντιρρήσεις (overcoming objections) του ατόμου απέναντί του.
Οι “λογικές” αντιρρήσεις αυτές θα προκύψουν καθώς ο ανακριτής θα κατασκευάσει ένα πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα τοποθετήσει τον ύποπτο. Για παράδειγμα, ο ανακριτής, προκειμένου να “χτίσει” την υπόθεση, μπορεί να περιγράψει ένα περιστατικό οπαδικής βίας όπου δύο αντίπαλες ομάδες ατόμων αλληλοξυλοκοπούνται, με τον ύποπτο να έχει λάβει μέρος και να είναι κατά κάποιον τρόπο “αποδεκτό” ότι στην περίσταση αυτή μπορεί να προκύψουν και…τραυματισμοί…
Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του πλαισίου αυτού στο παραπάνω παράδειγμα, ο ύποπτος μπορεί να χρησιμοποιήσει “λογικά” επιχειρήματα αντί για ξεκάθαρες αρνήσεις (clear cut denials - συνήθως ένδειξη ειλικρινούς συμπεριφοράς), όπως:
"Ποτέ δεν θα μπορούσα να χτυπήσω κάποιον με λοστό”
“Δεν θα έκανα ποτέ κάτι κακό σε κάποιον άλλο οπαδό"
Οι αντιρρήσεις αυτές αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τις ξεκάθαρες αρνήσεις, λόγω του ότι ο ανακριτής μπορεί να τις “χρησιμοποιήσει” περαιτέρω για την άντληση επιπλέον πληροφοριών, που δυνητικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον του ύποπτου.
Στο παραπάνω παράδειγμα, ο ανακριτής θα μπορούσε να “χρησιμοποιήσει” την πρώτη αντίρρηση του υπόπτου και να συνεχίσει ως εξής:
“Αρα, μου λες ότι κατά τη διάρκεια της συμπλοκής, δεν θα χτυπούσες ποτέ κάποιον με ένα αντικείμενο που θα μπορούσε να επιφέρει θανατηφόρο χτύπημα, άρα δεν είχες σχεδιάσει κάτι τέτοιο, απλά τα πράγματα ξέφυγαν με το που άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες γροθιές…και δεν άργησε να έρθει η κακιά στιγμή…””
Εάν ο ανακριτής κάνει σωστά τη δουλειά του, μια αντίρρηση μοιάζει περισσότερο με μια ομολογία ενοχής.
Πώς θα αντιμετωπίζατε - στην θέση του ανακριτή - τη δεύτερη αντίρρηση παραπάνω (“Δεν θα έκανα ποτέ κάτι κακό σε κάποιον άλλον οπαδό");
Σκεφτείτε πόσες “αντιρρήσεις” ακούτε καθημερινά, και πώς τις προσεγγίζετε. Στείλτε μου email στο pokaaaahh@protonmail.com ή συμπληρώστε αυτήν τη φόρμα επικοινωνίας, για να συζητήσουμε κατ' ιδίαν μερικές από τις αντιρρήσεις που αντιμετωπίζετε στην κοινωνική/ επαγγελματική σας ζωή.
Συνέντευξη που ανέλυσα
Πριν από λίγες μέρες, έγινε γνωστό το “διαζύγιο” του Κώστα Σλούκα (ΚΣ) από τη μπασκετική ομάδα του Ολυμπιακού. Μία είδηση που ξάφνιασε πολύ κόσμο, μιας και η προσδοκία της πλειοψηφίας των φιλάθλων του Ολυμπιακού ήταν να παραμείνει στο ρόστερ ο ταλαντούχος και “clutch” γκαρντ.
Στην αμέσως προηγούμενη συνάντηση, διάρκειας 4 ωρών, που είχε με τους ιδιοκτήτες της μπασκετικής ομάδας του Ολυμπιακού στις 4 Ιουνίου, τον Σλούκα περίμενε πλήθος δημοσιογράφων από αθλητικά μέσα, προκειμένου να σφυγμομετρήσουν τις πρώτες αντιδράσεις του.
Ένας αγαπητός follower στο twitter, μού έστειλε το ακόλουθο βιντεάκι (0:06 - 0:17 το…επίμαχο απόσπασμα)
Στο φλέγον ερώτημα (αν θα μείνει τελικά στον Ολυμπιακό) ο Σλούκας απαντά:
"Θα υπάρξει και νέα συνάντηση…Δεν έχει παρθεί κάποια απόφαση…θα ενημερωθείτε"
Κατά τη διάρκεια της απάντησης αυτής, παρατηρούμε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συστάδα (cluster) στοιχείων από τον ΚΣ, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, με απανωτά αγγίγματα του προσώπου (facial touches - συνήθως συνδέονται με παραπλανητική συμπεριφορά) αλλά και αγγίγματα του αυχένα (back of neck touching - συνήθως αντίδραση λόγω έντονου αισθήματος ανασφάλειας και άγχους - σημάδια επίσης παραπλανητικής συμπεριφοράς) όπως επίσης και ματιές “προς την έξοδο” (exit checking) από τη μίνι “υποδοχή” που του είχαν στήσει οι ρεπόρτερ…
Στις 6 Ιουνίου 2023, ανακοινώθηκε ότι ο ΚΣ απέρριψε την πρόταση ανανέωσης του συμβολαίου του από τον Ολυμπιακό.
Ίσως τελικά στις 4 Ιουλίου να είχε παρθεί κάποια απόφαση…
Απόσπασμα από βιβλίο που διαβάζω
Πριν από λίγο καιρό, έπεσε στα χέρια μου το “Shoe Dog” του Phil Knight (PK), η αυτοβιογραφία του ιδρυτή της Nike.
Ένα πραγματικό page turner (βιβλίο που σε “κάνει” να το βιαβάζεις πολύ γρήγορα, γυρνώντας τις σελίδες τη μία μετά την άλλη) από το οποίο σημείωσα, και ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, την τέταρτη από το τέλος παράγραφο του πρώτου κεφαλαίου (dawn):
For that matter, few ideas are as crazy as my favorite thing, running. It’s hard. It’s painful, It’s risky. The rewards are few and far from guaranteed. When you run around an oval track, or down an empty road, you have no real destination. At least, none that can fully justify the effort. The act itself becomes the destination. It’s not just that there's no finish line; it’s that you define the finish line. Whatever pleasures or gains you derive from the act of running, you must find them within. It’s all in how you frame it, how you sell it to yourself.
Μετάφραση:
Με βάση αυτό το πνεύμα (σ.σ. ότι ο κόσμος μας σήμερα είναι έτσι όπως τον ξέρουμε, εξαιτίας μερικών “τρελών” ιδεών, όπως τα βιβλία, τα σπορ, η δημοκρατία κτλ), λίγες ιδέες είναι τόσο τρελές, όσο η αγαπημένη μου ασχολία, το τρέξιμο. Είναι δύσκολο, είναι επώδυνο, και ριψοκίνδυνο. Οι ανταμοιβές για τον δρομέα, είναι λίγες, και κάθε άλλο παρά εγγυημένες. Όταν τρέχεις γύρω από έναν στίβο, ή ακόμα και σε έναν άδειο δρόμο, δεν έχεις κανέναν πραγματικό προορισμό. Τουλάχιστον, κανέναν προορισμό που να μπορεί να δικαιολογήσει πλήρως την προσπάθειά σου. Η ίδια η πράξη (σ.σ. το τρέξιμο) γίνεται ο προορισμός. Δεν είναι μόνο ότι δεν υπάρχει γραμμή τερματισμού, είναι ότι ο καθένας μας ορίζει τη γραμμή τερματισμού. Η διαδικασία του να απολαμβάνει κάποιος το τρέξιμο ή και να αποκομίζει οποιοδήποτε “κέρδος” για τον εαυτό του, είναι καθαρά εσωτερική, πηγάζει από μέσα μας. Όλα εξαρτώνται από το πώς το αντιλαμβάνεται ο καθένας μας, από το πώς το πουλά στον εαυτό του.
Σε μερικές προτάσεις ο PK περιγράφει την πνευματική κατάσταση, όχι μόνο των δρομέων, ανεξαρτήτου αποστάσεων και εμπειρίας, αλλά και αυτή της διαρκούς βελτίωσης και πίστης στις ικανότητες του καθενός από εμάς.
Διαβάζοντας και πάλι το παραπάνω απόσπασμα, μπορούμε να σκεφτούμε ότι η προσέγγιση αυτή έχει εφαρμογή σε πολλές άλλες ασχολίες ή/ και εκπαιδεύσεις που κάνουμε στην ζωή μας.
Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως ο ΡΚ να εμπεύστηκε και από την “Ιθάκη” του Κ.Π. Καβάφη… “Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.”
Ίσως…
Εξαιρετικό βιβλίο το οποίο συστήνω ανεπιφύλακτα.
Ποιο βιβλίο θα μου προτείνατε να πιάσω μετά το “Shoe Dog”? Πείτε μου με ένα σχόλιο παρακάτω
Restaurant που επισκέφτηκα πρόσφατα
Θα έχετε καταλάβει θεωρώ οι περισσότεροι, ότι ο υπογράφων είναι μέγας λάτρης του καλού και ποιοτικού φαγητού. Κατά τη διάρκεια ενός πρόσφατου ταξιδιού στη βόρεια Ιταλία, το πρόγραμμα είχε διανυκτέρευση στην ατμοσφαιρική Βερόνα.
Τι καλύτερη ευκαιρία για γαστριμαργικές απολαύσεις σε ένα Michelin εστιατόριο... Η κράτηση έγινε για το “Il Desco” (https://ristoranteildesco.it/en/home/) με το menu με τα 3 πιάτα να προκρίνεται ως η κατάλληλη επιλογή. Χτένια μαγειρεμένα σε κρασί μασάλα, ελάχιστα μαγειρεμένος σολωμός σε σάλτσα κάπαρης και πασπαλισμένος με σκόνη καφέ, και κυρίως πιάτο πεσκανδρίτσα, μαγειρεμένη με εκλεκτά βότανα σε σάλτσα φουαγκρά να απογειώνουν την εμπειρία.
Καλή συνέχεια και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους σας!
Much love,
P.
Ps.1: Μάθε περισσότερα για το body language reading και το behavior profiling. Συμπλήρωσε αυτή τη φόρμα επικοινωνίας και θα έρθω σε επαφή μαζί σου άμεσα.
Ps.2: Δες εδώ την προηγούμενη έκδοση του Friday Cluster από τις 30 Ιουνίου.
Ps.3: Τέλος μπορείς εδώ να δεις το ανθολόγιο των νημάτων στο twitter!